GERİ DÖN

Ders Öğretim Planı


Dersin Kodu Dersin Adı Dersin Türü Yıl Yarıyıl AKTS
9204035062019 Sosyal Politikaların İktisadı Seçmeli Ders Grubu 1 2 6,00

Yüksek Lisans


Türkçe


Bu dersin amacı lisansüstü öğrencileri sosyal politikaların iktisadi analizi ve kullanılan teknik yöntemleri ile tanıştırmaktır. Sosyal güvenlik, işgücü piyasası gerçekleşmeleri, eğitim, gelir dağılımı, nüfus ve sağlık ile ilgili analizler özellikle vurgulanmıştır. Ders, ilgili alanlarda kullanılan iktisadi kökenli sayısal analiz yöntemlerini de kapsamaktadır.


Dr Öğretim Üyesi Çağaçan Değer


1 Sosyal politika ve ilgili kavramlarla ilgili temel kavramları öğrenmek.
2 Sosyal güvenlik sistemlerinin kökenleri ve evrimleşmelerini, özellikle Türkiye’ye odaklanarak, öğrenmek.
3 İktisatçılar tarafından sosyal güvenlik, işgücü piyasası gerçekleşmeleri, eğitim, gelir dağılımı, nüfus ve sağlık hakkında araştırma yapmak için kullanılan araçları öğrenmek.

Birinci Öğretim


Yok


Yok


Ders sosyal güvenlik, işgücü piyasası gerçekleşmeleri, eğitim, gelir dağılımı, nüfus ve sağlık konularına bir iktisatçı perspektifinden bakmaktadır. Ders sosyal politika analizine kavramsal ve tarihsel arka plan sunarak başlar. Daha sonra, muhtelif sosyal politika konuları, eşlik eden sayısal analiz yöntemleriyle beraber incelenir.


Hafta Konular (Teorik) Öğretim Yöntem ve Teknikleri Ön Hazırlık
1 Giriş
2 Sosyal politika kurumlarının tarihsel kökenleri
3 1990ların sosyal güvenlik reform gündemi
4 Reform gündemine kurumsal bakışlar
5 Türkiye sosyal güvenlik sisteminde dönüşüm
6 Ardışık Nesiller (OLG) modeli
7 Octave ve Dynare: OLG’yi modellemek
8 Vize Sınavı
9 Türkiye işgücü piyasası
10 İşgücü piyasası gerçekleşmelerinin incelenmesi: Log-likelihood tahmini ve kısıtlı bağımlı değişkenlerin ekonometrisi
11 Eğitim ve eğitimin getirisi
12 Mikro verisetleri ile gelir dağılımının ölçülmesi
13 Nüfus projeksiyonları: Kohort komponentleri yöntemi
14 Göç: Yerçekimi ve girdi-çıktı modelleri
15 Katastrofik sağlık harcamaları
16 Final Sınavı

Alper, Y. (2011). Sosyal güvenlik reformu ve finansmanla ilgili beklentiler. Sosyal Güvenlik Dergisi. 1(1): 7-47. Baek, S-H, Ryu Y-K, Lee S. S-Y. (2017). The political economy of changes in family and old-age welfare policy spending: Analysis of OECD countries, 1998-2011. International Journal of Social Welfare. 26(2): 116-126. DOI: 10.1111/ijsw.12220 Bailliu, J. N. and Reisen, H. (1998). Do funded pensions contribute to higher aggregate savings? A cross-country analysis. Weltwirtschaftliches Archiv, 134(4):692–711. Banks, J., Disney, R., Duncan, A. and Van Reenen, J. (2005). The internationalisation of public welfare policy. The Economic Journal. 115(March): C62-C81. DOI: 10.1111/j.0013-0133.2005.00980.x Barr, Nicholas. (2010). Reforming Pensions: Principles and Policy Choices. ACTA VSFS. 4(1): 47-58. Borella, M. and Moscarloa, F.C. (2015). The 2011 pension reform in Italy and its effect on current and future retirees. Center for Research on Pensions and Welfare Policies Working Paper 15/15. Cichon, M., Newbrander, W., Yamabana, H., Weber, A., Normkand, C. Dror, D. and Preker, A. (1999). Modelling in Health Care Finance: A Compendium of Quantitative Techniques for Health Care Financing. Quantitative Methods in Social Protection Series. International Labour Office: Geneva. Cichon, M., Scholz, W., van de Meerendonk, A., Hagemejer, K., Bertranou, F. and Plamondon, P. (2004). Financing Social Protection. Quantitative Methods in Social Protection Series. International Labour Office: Geneva. Datz, G. and Dancsi, K. (2013). The politics of pension reform reversal: a comparative analysis of Hungary and Argentina, East European Politics, 29(1): 83-100, DOI:10.1080/21599165.2012.759940 Dilik, Sait. (1988). Sosyal güvenliğin tarihsel gelişimi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 43(1): 41-80. Disnay, R. (2000). Crises in public pension programmes in OECD: What are the options?. The Economic Journal. 110(February): F1-F23. Eren, O. and Genç İleri, Ş. (2015). Government subsidized individual retirement system. TCMB Working Paper, 15/20. Estrada, M. A. R. and Koutronas, E. (2018). The quantitative and qualitative evolution of the social security research. Quality & Quantity. 52(4):1807–1816. Gillion, C. (2000). The development and reform of social security pensions: The approach of the International Labour Office. International Social Security Review. 53: 35-63. Gökbayrak, Ş. (2010). Türkiye’de sosyal güvenliğin dönüşümü. Çalışma ve Toplum. 2010/2: 141-162. Grech, A.G. (2015). Pension reforms in the 1990s and during the financial crisis: More of the same? Institut for Gerontologie-Ökonomie und Demographischer Wandel Working Paper 21/2015. Güvercin, C. H. (2004). Sosyal güvenlik kavramı ve türkiye’de sosyal güvenliğin tarihçesi. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası, 57(2):89–95. Hinrichs, K. ve Aleksandrowicz, P. (2006). Reforming European pension systems for active ageing. International Social Science Journal. 190 (58). pp.585-599. DOI: 10.1111/j.1468-2451.2008.00657.x Holzmann, R. (2016). Bilateral social security agreements and pensions portability: A study of four migrant corridors between EU and non-EU countries. International Social Security Review. 69(3-4): 109-130. DOI: 10.1111/issr.12110 Iyer, Subramaniam. (1999). Actuarial Mathemathics of Social Security Pensions. Quantitative Methods in Social Protection Series. International Labour Office: Geneva. OECD (2005a). Pensions at a Glance: Public Policies Across OECD Countries. Paris: OECD. OECD (2005b). Private Pensions: OECD Classification and Glossary. Technical Report. Paris: OECD. Özbek, Nadir. (2006). Cumhuriyet Türkiyesi’nde Sosyal Güvenlik ve Sosyal Politikalar. Emeklilik Gözetim Merkezi, Tarih Vakfı. Özel, and Yalçın, C. (2013). Yurtiçi tasarruflar ve bireysel emeklilik sistemi: Türkiye’deki uygulamaya İlişkin bir değerlendirme. TCMB Working Paper, 13/04. Palacios, R. ve M. Pallares-Miralles. (2000). International patterns of pension provision. Technical Report. Social Protection Advisory Service, The World Bank, Washington DC. Plamondon, P., Drouin, A. Binet, G., Cichon, M., McGillivray, W.R., Bedard, M. ve Perez-Monas, H. (2002). Actuarial Practice in Social Security. Quantitative Methods in Social Protection Series. International Labour Organization: Geneva. Queisser, Monika. (2000). Pension reform and international organizations: From conflict to convergence. International Social Security Review. 53(2): 31-45. DOI: 10.1111/1468-246X.00070. Roseveare, D., W. Leibfritz, D. Fore, and Wurzel, E. (1996). Ageing populations, pension systems and government budgets: Simulations for 20 OECD countries. Technical report, Paris: OECD. Samwick, A. A. (2000). Is pension reform conducive to higher saving? The Review of Economics and Statistics, 82(2):264–272. Scholz, Wolfgang. (2015). Financing social security out of contributions: About origins, present discussions and prospects of a success story. International Social Security Review. 68(4): 3-24. Scholz, W., Cichon, M. and Hagemejer, K. (2000). Social Budgeting. Quantitative Methods in Social Protection Series. International Labour Organization: Geneva. SGK (2013). Sosyal Güvenlik Terimleri. Sosyal Güvenlik Kurumu Yayın No 71. Ankara, Türkiye. SGK(2016). Sosyal Güvenlik Sözlüğü. Sosyal Güvenlik Kurumu Yayın No 168. Ankara, Türkiye. Sleebos, J. (2003). Low fertility rates in OECD countries: Facts and policy responses. OECD Labour Market and Social Policy Occasional Papers, No 15. World Bank. (1994). Averting the Old Age Crisis: Policies to Protect the Old and Promote Growth. Oxford University Press. Holzmann, Robert; Hinz, Richard. (2005). Old Age Income Support in the 21st century: An International Perspective on Pension Systems and Reform. Washington, DC: World Bank. https://openknowledge.worldbank.org/handle/10986/7336 License: CC BY 3.0 IGO.” Yenihan, Bora. (2017). Bir sosyal politika aracı olarak sosyal güvenlik: Dünya’da ve Türkiye’de gelişimi üzerine bir inceleme. Yönetim Bilimleri Dergisi. 15(30): 177-196. Yermo, J. (2002). Revised taxonomy for pension plans, pension funds and pension entitlements. Technical Report, Paris: OECD.


Etkinlikler ayrıntılı olarak "Değerlendirme" ve "İş Yükü Hesaplaması" bölümlerinde verilmiştir.


Yarıyıl (Yıl) İçi Etkinlikleri Adet Değer
Ara Sınav 1 100
Toplam 100
Yarıyıl (Yıl) Sonu Etkinlikleri Adet Değer
Final Sınavı 1 100
Toplam 100
Yarıyıl (Yıl) İçi Etkinlikleri 40
Yarıyıl (Yıl) Sonu Etkinlikleri 60

Yok


Etkinlikler Sayısı Süresi (saat) Toplam İş Yükü (saat)
Ara Sınav 1 1 1
Final Sınavı 1 1 1
Derse Katılım 16 3 48
Bireysel Çalışma 16 3 48
Ara Sınav İçin Bireysel Çalışma 15 1 15
Final Sınavı içiin Bireysel Çalışma 30 1 30
Okuma 5 5 25
Toplam İş Yükü (saat) 168

PÇ 1 PÇ 2 PÇ 3 PÇ 4 PÇ 5 PÇ 6 PÇ 7 PÇ 8 PÇ 9 PÇ 10 PÇ 11 PÇ 12 PÇ 13 PÇ 14 PÇ 15 PÇ 16
ÖÇ 1 3 3 4 3 5 1 1 1 1 4 3 3 3 1
ÖÇ 2 1 1 5 1 1 1 5 1 1 5 1 1 1 1
ÖÇ 3 1 1 1 5 1 1 1 1 1 5 5 1 5 5
* Katkı Düzeyi : 1 Çok düşük 2 Düşük 3 Orta 4 Yüksek 5 Çok yüksek