GERİ DÖN
Ders Öğretim Planı
| Dersin Kodu | Dersin Adı | Dersin Türü | Yıl | Yarıyıl | AKTS |
|---|---|---|---|---|---|
| 9204036202016 | Yenilik Politikası | Seçmeli Ders Grubu | 1 | 2 | 6,00 |
Dersin Seviyesi
Doktora
Dersin Sunulduğu Dil
Türkçe
Dersin Amacı
Dersin amacı; öğrencilere evrimci, kurumsal ve neoklasik iktisadın yenilik politikası yaklaşımlarını öğretmek, Türkiye’de ve Dünyadaki yenilik politikaları uygulamalarını incelemek, araştırmak ve tartışma yapabilmelerini sağlamak.
Dersi Veren Öğretim Görevlisi/Görevlileri
Prof. Dr. Ayten Ayşen Kaya
Öğrenme Çıktıları
| 1 | 1- Neoklasik ve Evrimci kuramın bilim, teknoloji ve yenilik politika yaklaşımını kavrayabilme, seçilmiş ülkelerin bilim, teknoloji ve yenilik politikalarını inceleyebilme ve öngörülerde bulunabilme |
| 2 | 2- Uluslararası, bölgesel ve sektörel yenilik sistemlerini yorumlayabilme ve yenilik sistemleri ve yenilik politikaları üzerine araştırma ve proje çalışmaları yapabilme |
| 3 | 3-Üniversite sanayi ve kamu ilişkisini anlayabilme ve endüstriyel kümeler, teknoparkların, teknoloji transfer ofislerinin işleyişini değerlendirebilme. |
| 4 | 4-Türkiye’nin yenilik sistemini ve yenilik politikalarının ekonomik göstergeler ile sentezini yapabilme, politika önerileri yaratabilme. |
| 5 | 5- Akıllı uzmanlaşmaya dayalı yenilik politikasını anlayabilme ve ülke deneyimlerini yorumlayabilme |
Öğretim Sistemi
Birinci Öğretim
Dersin Ön Koşulu Olan Dersler
Yok
Ders İçin Önerilen Diğer Hususlar
Yok
Dersin İçeriği
Neo-Klasik ve Evrimci Kuramın teknoloji politikalarının anlatılması. Yenilik Sistemi yaklaşımının öneminin belirtilmesi. Uluslararası, bölgesel ve sektörel yenilik sistemlerinin açıklanması. Teknoloji öngörüsünün ve tahminin tartışılması. Endüstriyel kümelenmeler ve endüstriyel bölgelerin değerlendirilmesi. Akıllı Uzmanlaşma Kavramı ve Akıllı Uzmanlaşmaya Dayalı Yenilik Politikasının Açıklanması Eko-Yenilik ve Eko Verimkilik Kavramları, Göstergeleri ve Politikalarının Açıklanması Sanayileşmiş ve gelişmekte olan ülkelerin yenilik politikalarının değerlendirilmesi ve ülke örnekleri ile yorumlanması. Türkiye’nin Yenilik Sistemi’nin ve bilim, teknoloji ve yenilik politikalarının sentezinin yapılması.
Haftalık Ayrıntılı Ders İçeriği
| Hafta | Konular (Teorik) | Öğretim Yöntem ve Teknikleri | Ön Hazırlık |
|---|---|---|---|
| 1 | Bilim, Teknoloji ve Yenilik Teknoloji Politikası: Neo-klasik ve Evrimci İktisat Okulunun Yaklaşım | ||
| 2 | Bilim, Teknoloji ve Yenilik Politikası Araçları | ||
| 3 | Araştırma ve Geliştirme Faaliyetlerinin Küreselleşmesi | ||
| 4 | Yenilik Siteminin Ortaya Çıkışı ve Gelişimi. Yenilik Sistemleri: Küresel, Ulusal, Bölgesel ve Sektörel Yenilik Sistemi ve Ülke Uygulamaları | ||
| 5 | Bölgesel Yenilik Sistemi: Endüstriyel Kümeler | ||
| 6 | Yeniliğin Finansmanı: Risk Sermayesi ve Melek Yatırımın Ülke Uygulamaları | ||
| 7 | Eko-yenilik ve Eko-Verimlik Kavramı, Göstergeleri ve Politikası | ||
| 8 | Ara Sınav | ||
| 9 | Öğrenen Bölgeler ve Endüstriyel Bölgeler: Teknoparklar, Teknoloji Transfer Ofisleri, Kuluçkalıklar: Ülke Uygulamaları | ||
| 10 | Sanayi ve Fikri Mülkiyet Hakları: Patent, Marka ve Telif Hakları | ||
| 11 | Üçlü Sarmal Modeli: Üniversite, Sanayi ve Devlet İlişkisi | ||
| 12 | Akıllı Uzmanlaşma Kavramı ve Akıllı Uzmanlaşmaya Dayalı Yenilik Modeli | ||
| 13 | Teknoloji Öngörüsü ve Tahmini: Türkiye ve Dünya Uygulamaları | ||
| 14 | Seçilmiş Ülkelerin Bilim, Teknoloji ve Yenilik Politikaları | ||
| 15 | Türkiye’nin Bilim Teknoloji ve Yenilik Politikası | ||
| 16 | Final Sınavı |
Ders Kitabı / Malzemesi / Önerilen Kaynaklar
AKÇOMAK, İ., B.,E. ERDİL, M. T., PAMUKÇU ve M. TİRYAKİOĞLU (Der), (2016), Bilim, Teknoloji ve Yenilik Kavramlar, Kurumlar ve Politika, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, 1. Baskı, İstanbul. ASHEIM, B.T., P. COOK and R. MARTIN (2006), “The Rise of the Cluster Concept in Regional Analysis and Policy: A Critical Assessment”, içinde Clusters and Regional Development, (Editör: Bjorn Asheim, Phlilip Cooke and Ron Martin), Routlegde Taylor& Francis Group, USA ASHEIM, T. B and A. ISAKSEN, (1997), “Location, Agglomeration and Innovation: Towards Regional Innovation Systems In Norway?”, European Planning Studies, Vol.5, No.3. CAMAGNI, R. (1991), Introduction: From the Local Milieu to Innovation through Cooperation Networks, R. CAMAGNI (Ed.) Innovation Networks: Spatial Perspectives içinde, London: Belhaven Press. FAGERBERG, J., D. C., MOWERY and R. R., ROSENBERG (ED.) (2004), The Oxford Handbook of Innovation, Oxford University Press. FREEMAN, Chris and Luc SOETE, (2004), Yenilik İktisadı (The Economics of Industrial Innovation-1997), (Çev. Ergun Türkcan), TÜBİTAK Yayınları, Ankara. GREGERSEN B. and B. JOHNSON (1997) “Learning Economies, Innovation Systems and European Integration”, Regional Studies, Vol. 31.5, Number 5. LUNDVALL, Bengt-Ake (2003), “National Innovation Systems: History and Theory”, Paper to be Presented at the NSTDA-JICA Seminar on Innovation Systems in Asian Economies, Bangkok, September 4-5. OECD (2010), The OECD Innovation Strategy Getting A Head Start On Tomorrow. OECD (2009), Eco-Innovation in Industry: Enabling Green Growth. The OECD and World Bank, Review of Science, Technology and Innovation. OECD, Reviews of Innovation Policy: Country Report. OECD (1999), Boosting Innovation The Cluster Approch, OECD Proceeding. Paris. OECD (2013), Innovation Driven Growth in Regions: The Role of Smart Specialisation, Mark A. Dutz, Yevgeny Kuznetsov, Esperanza Lasagabaster and Dirk Pilat (ED.) (2014), Making Innovation Policy Work: Learning From Experimentation, OECD and World Bank. European Commision (2014), Government Institutions for Smart Specialisation and Regional Development,S3 Policy Andrés Rodríguez-Pose Marco di Cataldo Alessandro Rainoldi Series No. 04/2014 Morgan, K., (2015),Smart Specialisation: Opportunities and Challenges for Regional Innovation, Regional Studies, http://rsa.tandfonline.com/loi/cres20
Planlanan Öğrenme Aktiviteleri ve Metodları
Etkinlikler ayrıntılı olarak "Değerlendirme" ve "İş Yükü Hesaplaması" bölümlerinde verilmiştir.
Değerlendirme
| Yarıyıl (Yıl) İçi Etkinlikleri | Adet | Değer |
|---|---|---|
| Ara Sınav | 1 | 100 |
| Toplam | 100 | |
| Yarıyıl (Yıl) Sonu Etkinlikleri | Adet | Değer |
| Final Sınavı | 1 | 100 |
| Toplam | 100 | |
| Yarıyıl (Yıl) İçi Etkinlikleri | 40 | |
| Yarıyıl (Yıl) Sonu Etkinlikleri | 60 | |
Staj Durumu
Yok
İş Yükü Hesaplaması
| Etkinlikler | Sayısı | Süresi (saat) | Toplam İş Yükü (saat) |
|---|---|---|---|
| Ara Sınav | 1 | 1 | 1 |
| Final Sınavı | 1 | 1 | 1 |
| Derse Katılım | 16 | 3 | 48 |
| Bireysel Çalışma | 16 | 3 | 48 |
| Ödev Problemleri için Bireysel Çalışma | 16 | 3 | 48 |
| Ara Sınav İçin Bireysel Çalışma | 15 | 1 | 15 |
| Final Sınavı içiin Bireysel Çalışma | 20 | 1 | 20 |
| Toplam İş Yükü (saat) | 181 | ||
Program ve Öğrenme Çıktıları İlişkisi
| PÇ 1 | PÇ 2 | PÇ 3 | PÇ 4 | PÇ 5 | PÇ 6 | PÇ 7 | PÇ 8 | PÇ 9 | PÇ 10 | PÇ 11 | PÇ 12 | PÇ 13 | PÇ 14 | |
| ÖÇ 1 | 5 | |||||||||||||
| ÖÇ 2 | 5 | 3 | 5 | |||||||||||
| ÖÇ 3 | 4 | 5 | 3 | |||||||||||
| ÖÇ 4 | 4 | 5 | 3 | |||||||||||
| ÖÇ 5 | 4 | 3 |
* Katkı Düzeyi : 1 Çok düşük 2 Düşük 3 Orta 4 Yüksek 5 Çok yüksek