GERİ DÖN

Ders Öğretim Planı

Dersin Kodu Dersin Adı Dersin Türü Yıl Yarıyıl AKTS
9401016132019 Eğitimde Program Çalışmaları: Kuram ve Uygulama Ders 1 1 7,00

Dersin Seviyesi

Doktora

Dersin Sunulduğu Dil

Türkçe

Dersin Amacı

Bu dersin sonunda öğrenciler eğitim programları ve öğretim alanına etki eden felsefi, bilimsel, sanatsal, tarihi, sosyal, dinsel ve politik temelleri irdeleyebilecek, ulusal ve uluslararası eğitim programı anlayışlarını karşılaştırabilecek, alandaki son eğilim ve sorunları değerlendirebilecek, Türkiye’de eğitim programlarının gelişim ve durumunu çözümleyebileceklerdir.

Dersi Veren Öğretim Görevlisi/Görevlileri

Prof. Dr. Nilay Bümen

Öğrenme Çıktıları

1 Eğitim programlarına etki eden felsefi, bilimsel, sanatsal, tarihi, sosyal, dinsel ve politik temelleri anlayabilme
2 Eğitim programlarına yön veren temel felsefi perspektifleri açıklayabilme
3 Program uzmanının çeşitli rollerini ve okul geliştirme sürecindeki yerini keşfedebilme
4 Program kuramları ve modelleri arasındaki farklılıkları açıklayabilme
5 Program çalışmaları alanına önemli etkileri olan teorisyenleri inceleyerek değerlendirebilme
6 Program çalışmaları alanındaki en temel sorun/ engelleri belirleyerek açıklayabilme
7 Program çalışmaları alanındaki son eğilim ve yönelimleri eleştirel bakış açısıyla irdeleyebilme
8 Eğitim programları ve öğretim alanındaki kavramlar için özgün tanımlar yapabilme
9 Türk eğitim sisteminin mevcut imajı bağlamında program alanının geçmişini değerlendirebilme
10 Program alanındaki güncel uygulamaları, ulusal ve uluslararası yayınları izlemeye istekli oluş
11 Mesleki kimlik olarak eğitim programı uzmanlığını savunabilme
12 Mesleki sorunları/ konuları tartışırken bilimsel yöntem ve bakış açısını ön planda tutmaya düşkünlük

Öğretim Sistemi

Birinci Öğretim

Dersin Ön Koşulu Olan Dersler

Eğitim Programının Temelleri

Ders İçin Önerilen Diğer Hususlar

Yok

Dersin İçeriği

Eğitim programı kavramı ve tarihsel gelişimi Felsefenin eğitim programına etkileri Program geliştirme ile okul geliştirme ilişkisi Eğitim programı uzmanının değişen rolleri Program geliştirme süreci Eğitim programı alanındaki önderler Program kuramları ve modelleri Program çalışmaları alanındaki son eğilim ve yönelimler Türkiye’deki eğitim programı reformlarının analizi ve değerlendirilmesi

Haftalık Ayrıntılı Ders İçeriği

Hafta Konular (Teorik) Öğretim Yöntem ve Teknikleri Ön Hazırlık
1 Tanışma, dersin kural ve gereklerinin paylaşılması ve önerilerin alınması Eğitim programı kavramı ve tarihsel gelişimi Hewitt, T.W. (2006) Bölüm 1, s.23-47, Kriedel, (2010) s.179-181, s.229-237, Connelly (2008) s.514-531, Sönmez (2008), Çobanoğlu ve Yıldırım (2021); Jung & Pinar, 2016] okunarak derste özetlenecek, bölüm sonu soruları cevaplanacaktır.
2 Eğitim programı kavramı ve tarihsel gelişimi Hewitt, T.W. (2006) Bölüm 1, s.23-47, Kriedel, (2010) s.179-181, s.229-237, Connelly (2008) s.514-531, Sönmez (2008), Çobanoğlu ve Yıldırım (2021); Jung & Pinar, 2016] okunarak derste özetlenecek, bölüm sonu soruları cevaplanacaktır.
3 Felsefenin eğitim programına etkileri Ornstein, Pajak & Ornstein (2016). Kısım 1, s.5-60; Hesapçıoğlu, 2009; Çınar, 2015; Ertürk, 1988; Çelik ve Orçan, 2016 okunarak derste tartışılacaktır. [Felsefe / eğitim felsefesi alt yapısı için Ergün (2009) veya Sönmez (1994) okunabilir]
4 Felsefenin eğitim programına etkileri Ornstein, Pajak & Ornstein (2016). Kısım 1, s.5-60; Hesapçıoğlu, 2009; Çınar, 2015; Ertürk, 1988; Çelik ve Orçan, 2016 okunarak derste tartışılacaktır. [Felsefe / eğitim felsefesi alt yapısı için Ergün (2009) veya Sönmez (1994) okunabilir]
5 Program geliştirme ile okul geliştirme ilişkisi Eğitim programı uzmanının değişen rolleri Hewitt, T.W. (2006) Bölüm 3, s.49–77, Bümen (2006b), Saltan ve Karataş (2018), Niemi (2021) ve Uljens & Ylimaki, (2017) s. 395 -408 ve s.219-227 okunacak ve derste tartışılacaktır.
6 Program tasarım ve geliştirme süreci Kriedel, (2010) s.199-202, Hewitt, (2006) Bölüm 4, s.79-99, Bölüm 10, s.259-285, Nieveen vd. 2023; Geçitli ve Bümen, (2020); Baysal, Yedigöz Kara ve Bümen (2022) okunacak ve tartışılacaktır.
7 Eğitim programı alanının önderleri Ödev olarak hazırlanan çalışma öğrenciler tarafından sunulacak ve tartışılacaktır. Bu konuda Scott, (2007); Short, E.C. & Waks, L.J. (2009) ve Palmer’dan (2001) yararlanılabilir.
8 Eğitim programı alanının önderleri Ödev olarak hazırlanan çalışma öğrenciler tarafından sunulacak ve tartışılacaktır. Bu konuda Scott, (2007); Short, E.C. & Waks, L.J. (2009) ve Palmer’dan (2001) yararlanılabilir.
9 Program kuramları ve modelleri Hewitt, T.W. (2006), s.131–153; Schiro (2008), 1. Bölüm s. 1-8 ve Kriedel, (2010) s.267–270; Uljens & Ylimaki, (2017) s. 219-227; Young (2014); Coşkun Yaşar ve Arslan (2021), Güven ve Aslan, 2023, 2. bölüm okunacak ve derste tartışılacaktır.
10 Program çalışmaları alanında son eğilim ve yönelimler  Yenilenmiş taksonomi  Eleştirel pedagoji  Yeniden kavramsallaştırma hareketi ve sonrası  Didaktik geleneği  Program çalışmalarının geleceği (essays), güncel sorun ve tartışmalar Bümen (2006a), Bümen ve Aktan (2014), Anderson ve Krathwohl, (2001), Diwan & Vartanova 2020; Ayhan (2009), Pinar, et al. (2008), s. 3-63, Giroux et al (2009), Apple (2006), Yıldırım (2010), Hewitt, (2006), s.377-402, Connelly, (2008), s. 491-513 ve 329-369, Kriedel, (2010) s. 237-246, Flinders & Thornton, (1997) 213-350’den, Malewski, (2010); Eisner, 2000; Young & Muller, 2010; Kağıtçıbaşı (2014); Pacheco (2012); Korkmaz (2016); Gözütok ve diğerleri (2013); Aktan ve Serpil (2018); Apple (2018), Deng (2018); Friesen (2018); Uljens & Ylimaki (2017), Tahirslaj, 2021; Kincheloe, (2018), Meşeci Giorgetti (2016); Rüzgâr (2020), Rüzgar ve Bümen (2022); Korkutan ve Kaplan (2022), Kayan ve Kozikoğlu (2023); Doğan (2022); Karseth & Wahlström, (2023); Sinnema (2016) dan yararlanılarak sunum yapılacak ve tartışılacaktır.
11 Program çalışmaları alanında son eğilim ve yönelimler  Yenilenmiş taksonomi  Eleştirel pedagoji  Yeniden kavramsallaştırma hareketi ve sonrası  Didaktik geleneği  Program çalışmalarının geleceği (essays), güncel sorun ve tartışmalar Bümen (2006a), Bümen ve Aktan (2014), Anderson ve Krathwohl, (2001), Diwan & Vartanova 2020; Ayhan (2009), Pinar, et al. (2008), s. 3-63, Giroux et al (2009), Apple (2006), Yıldırım (2010), Hewitt, (2006), s.377-402, Connelly, (2008), s. 491-513 ve 329-369, Kriedel, (2010) s. 237-246, Flinders & Thornton, (1997) 213-350’den, Malewski, (2010); Eisner, 2000; Young & Muller, 2010; Kağıtçıbaşı (2014); Pacheco (2012); Korkmaz (2016); Gözütok ve diğerleri (2013); Aktan ve Serpil (2018); Apple (2018), Deng (2018); Friesen (2018); Uljens & Ylimaki (2017), Tahirslaj, 2021; Kincheloe, (2018), Meşeci Giorgetti (2016); Rüzgâr (2020), Rüzgar ve Bümen (2022); Korkutan ve Kaplan (2022), Kayan ve Kozikoğlu (2023); Doğan (2022); Karseth & Wahlström, (2023); Sinnema (2016) dan yararlanılarak sunum yapılacak ve tartışılacaktır.
12 Program çalışmaları alanında son eğilim ve yönelimler  Yenilenmiş taksonomi  Eleştirel pedagoji  Yeniden kavramsallaştırma hareketi ve sonrası  Didaktik geleneği  Program çalışmalarının geleceği (essays), güncel sorun ve tartışmalar Bümen (2006a), Bümen ve Aktan (2014), Anderson ve Krathwohl, (2001), Diwan & Vartanova 2020; Ayhan (2009), Pinar, et al. (2008), s. 3-63, Giroux et al (2009), Apple (2006), Yıldırım (2010), Hewitt, (2006), s.377-402, Connelly, (2008), s. 491-513 ve 329-369, Kriedel, (2010) s. 237-246, Flinders & Thornton, (1997) 213-350’den, Malewski, (2010); Eisner, 2000; Young & Muller, 2010; Kağıtçıbaşı (2014); Pacheco (2012); Korkmaz (2016); Gözütok ve diğerleri (2013); Aktan ve Serpil (2018); Apple (2018), Deng (2018); Friesen (2018); Uljens & Ylimaki (2017), Tahirslaj, 2021; Kincheloe, (2018), Meşeci Giorgetti (2016); Rüzgâr (2020), Rüzgar ve Bümen (2022); Korkutan ve Kaplan (2022), Kayan ve Kozikoğlu (2023); Doğan (2022); Karseth & Wahlström, (2023); Sinnema (2016) dan yararlanılarak sunum yapılacak ve tartışılacaktır.
13 Program çalışmaları alanında son eğilim ve yönelimler  Yenilenmiş taksonomi  Eleştirel pedagoji  Yeniden kavramsallaştırma hareketi ve sonrası  Didaktik geleneği  Program çalışmalarının geleceği (essays), güncel sorun ve tartışmalar Bümen (2006a), Bümen ve Aktan (2014), Anderson ve Krathwohl, (2001), Diwan & Vartanova 2020; Ayhan (2009), Pinar, et al. (2008), s. 3-63, Giroux et al (2009), Apple (2006), Yıldırım (2010), Hewitt, (2006), s.377-402, Connelly, (2008), s. 491-513 ve 329-369, Kriedel, (2010) s. 237-246, Flinders & Thornton, (1997) 213-350’den, Malewski, (2010); Eisner, 2000; Young & Muller, 2010; Kağıtçıbaşı (2014); Pacheco (2012); Korkmaz (2016); Gözütok ve diğerleri (2013); Aktan ve Serpil (2018); Apple (2018), Deng (2018); Friesen (2018); Uljens & Ylimaki (2017), Tahirslaj, 2021; Kincheloe, (2018), Meşeci Giorgetti (2016); Rüzgâr (2020), Rüzgar ve Bümen (2022); Korkutan ve Kaplan (2022), Kayan ve Kozikoğlu (2023); Doğan (2022); Karseth & Wahlström, (2023); Sinnema (2016) dan yararlanılarak sunum yapılacak ve tartışılacaktır.
14 Program çalışmaları alanında son eğilim ve yönelimler  Yenilenmiş taksonomi  Eleştirel pedagoji  Yeniden kavramsallaştırma hareketi ve sonrası  Didaktik geleneği  Program çalışmalarının geleceği (essays), güncel sorun ve tartışmalar Bümen (2006a), Bümen ve Aktan (2014), Anderson ve Krathwohl, (2001), Diwan & Vartanova 2020; Ayhan (2009), Pinar, et al. (2008), s. 3-63, Giroux et al (2009), Apple (2006), Yıldırım (2010), Hewitt, (2006), s.377-402, Connelly, (2008), s. 491-513 ve 329-369, Kriedel, (2010) s. 237-246, Flinders & Thornton, (1997) 213-350’den, Malewski, (2010); Eisner, 2000; Young & Muller, 2010; Kağıtçıbaşı (2014); Pacheco (2012); Korkmaz (2016); Gözütok ve diğerleri (2013); Aktan ve Serpil (2018); Apple (2018), Deng (2018); Friesen (2018); Uljens & Ylimaki (2017), Tahirslaj, 2021; Kincheloe, (2018), Meşeci Giorgetti (2016); Rüzgâr (2020), Rüzgar ve Bümen (2022); Korkutan ve Kaplan (2022), Kayan ve Kozikoğlu (2023); Doğan (2022); Karseth & Wahlström, (2023); Sinnema (2016) dan yararlanılarak sunum yapılacak ve tartışılacaktır.
15 Türkiye’de program güncellemelerinin analizi Proje olarak hazırlanan raporlar öğrenciler tarafından sunulacak ve tartışılacaktır .

Ders Kitabı / Malzemesi / Önerilen Kaynaklar

Akpınar, B. & Aydın, K. (2009). Eğitim programlarının tarihi gelişimi. Çağdaş Eğitim, 34(364), 4-10. Aktan, S. and Serpil, H. (2018). Didactic in Continental European pedagogy: An analysis of its origins and problems. International Journal of Curriculum and Instructional Studies. 8(1), 111-134. Anderson, L. W., Krathwohl, D., (Eds). Airasian, P.W., Cruikshank, K.A., Mayer, R.E., Pintrich, P.R., Raths, J., Wittrock, M.C. (2001). A Taxonomy for learning, teaching, and assessing: A revision of Bloom’s taxonomy of educational objectives. N.Y: Addison Wesley Longman, Inc. Apple, M. (2006). Eğitim ve iktidar. İstanbul: Kalkedon Yayınları. Apple, M. W. (2018) Critical curriculum studies and the concrete problems of curriculum policy and practice, Journal of Curriculum Studies, 50(6), 685-690. Ayhan, S. (2009). Paulo Freire: Yaşamı, eğitim felsefesi ve uygulaması üzerine. Yıldız, A. ve Uysal, M. (editör). Yetişkin eğitimi. İstanbul: Kalkedon Yayınları. Baysal, H., Yedigöz Kara, Z. ve Bümen, N.T. (2022). İngilizce dersi öğretim programlarında kaynaşıklık: temel eğitimden ortaöğretime sistematik bir analiz. Eğitim ve Bilim. 47(209), 381-412. Bümen, N. (2006a). Program geliştirmede bir dönüm noktası: Yenilenmiş Bloom taksonomisi. Eğitim ve Bilim. 31(142), 3-14. Bümen, N. (2006b). Üç büyük ildeki özel okullarda program geliştirme servislerinin etkililiği ve karşılaşılan problemler. Kuramdan Uygulamaya Eğitim Bilimleri. 6(3), 615-667. Bümen, N. T. ve Aktan, S. (2014). Yeniden kavramsallaştırma akımı ışığında Türkiye’de eğitim programları ve öğretim alanı üzerine özeleştirel bir çözümleme. Kastamonu Eğitim Dergisi. 22(3), 1123-1144. Connelly, F. M. (2008). The SAGE handbook of curriculum and instruction. Thousand Oaks, CA: Sage. Coşkun Yaşar, G., & Aslan, B. (2021). Curriculum theory: A review study. International Journal of Curriculum and Instructional Studies, 11(2), 237-260. DOI: 10.31704/ijocis.2021.012 Çelik, R. ve Orçan, F. (2016). Öğretmen adaylarının eğitim inançları üzerine bir çalışma. Eğitimde Kuram ve Uygulama. 12(1), 63-77. Çınar, İ. (2015). Türk eğitim politikasında Batı etkisi. Eğitişim Dergisi. 12(45), http://www.egitisim.gen.tr/tr/index.php/arsiv/sayi-41-50/sayi-45-ocak-2015/452-turk-egitim-politikasinda-bati-etkisi adresinden elde edilmiştir. Çobanoğlu, R. & Yıldırım, A. (2021). Türkiye’de Program Geliştirme Çalışmaları: Cumhuriyet’in İlanından Günümüze Tarihsel Bir Analiz. TEBD, 19(2), 810-830. https://doi.org/10.37217/tebd.912329 Deng, Z. (2018). Contemporary curriculum theorizing: Crisis and resolution, Journal of Curriculum Studies, 50(6), 691-710. Diwan, I. & Vartanova, I. (2020). Does education indoctrinate? International Journal of Educational Development. 78, 102249 https://doi.org/10.1016/j.ijedudev.2020.102249 Doğan, O. (2022). Eleştirel matematik eğitimi: pandemi sonrası matematik sınıfı için alternatifler. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 321-341. Eisner, E. (2000). Those who ignore the past . . . : 12 `easy’ lessons for the next millennium. Journal of Curriculum Studies. 32, 2, 343-357. Eleştirel pedagoji: http://www.elestirelpedagoji.com/ ve http://www.alternatifegitimdernegi.org.tr/ ERG (Eğitim Reformu Girişimi) Eğitim ile ilgili raporları http://www.erg.sabanciuniv.edu/ adresinden indirilebilir. Ergün, M. (2009). Eğitim felsefesi. Ankara: PegemA yayıncılık. Ertürk, S. (1979). Eğitimde “program” geliştirme. Ankara: Meteksan Yayınevi. Ertürk, S. (1998). Türkiye'de eğitim felsefesi sorunu, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(11), 11-16. Flinders, D.J. & Thornton, S.J. (1997). (Eds).The curriculum studies reader. New York: Routledge. Friesen, N. (2018). Continuing the dialogue: curriculum, Didaktik and theories of knowledge, Journal of Curriculum Studies, 50(6), 724-732. Geçitli, E. & Bümen, N. T. (2020). İlkokul ve ortaokulda bilişim teknolojileri alanında yer alan derslerin öğretim programları üzerine bir analiz: 1998-2018. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(4), 1912-1934. Giroux, H. A., Apple, M., McLaren, P., Freire, P. & Harvey, D. (2009). Eleştirel Pedagoji Söyleşileri. İstanbul: Kalkedon Yayınları. Gözütok, D., Bıkmaz, F., Mızıkacı, F., Alkın Şahin, S., Ulubey, Ö., Koçer, E., Türe, E. ve Akçatepe, A.E. (2013). Cumhuriyet’in İlanından 2013’e Öğretim Programlarının Analizi: Hayat Bilgisi Örneği. Ankara: Yargı yayınevi. Güven, M. & Aslan, S. (2023). Çağdaş gelişmeler ışığında eğitimde program geliştirme ve değerlendirme. Ankara, PegemAkademi. Hesapçıoğlu, M. (2009). Türkiye’de cumhuriyet döneminde eğitim politikası ve felsefesi. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 29, 121-138. Hewitt, T. W. (2006). Understanding and shaping curriculum: What we teach and why. California: Sage. Jung, J.H. & Pinar, W.F. (2016). Conceptions of curriculum. In Wise, D., Hayward, L. & Pandya, J. (2016). (Eds.) The SAGE Handbook of Curriculum, Pedagogy and Assessment. (pp. 29-46). Sage Pub., Ltd. Kağıtçıbaşı, Ç. (2014). Gençlerin potansiyeli ve din eğitimi: İmam-hatipler ve din dersleri. http://bilimakademisi.org/wp-content/uploads/2014/04/Bilim_Akademisi_yazi_final_rev1.pdf Karseth, B. & Wahlström, N. (2023) Contemporary trends in curriculum research. In International Encyclopedia of Education, 4th edition, Volume 7, pp.74-82. https://doi.org/10.1016/B978-0-12-818630-5.03011-6 Kayan, M. F. ve Kozikoğlu, İ. (2023). Eleştirel pedagoji ve eğitim programlarına yansımaları. Vankulu Sosyal Araștırmalar Dergisi, 11, 1-11. Kincheloe, J.L. (2018). Eleştirel Pedagoji. Çev: Kemal İnal. İstanbul, Yeniinsan yayınevi. Korkmaz, F. (2016). Yeniden kavramsallaştırmacılık akımı bağlamında 6.sınıf sosyal bilgiler dersi öğretim programının politik bir metin olarak incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi. Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi. Korkutan, K. & Kaplan, K. (2022). Eleştirel düşünme ve eleştirel okuryazarlık bağlamında Paulo Freire: Ezilenlerin Pedagojisi. Turkish Studies - Education, 17(1), 141-158. https://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.50609 Kriedel, C. (2010). Encyclopedia of curriculum studies. Vol. 1-2. (Ed.) California: Sage Publications. Malewski, E. (2010). Post - Reconceptualization. In Kridel, C. (Ed.) Encyclopedia of Curriculum Studies. Vol. 2. 669-671. Thousands Oaks, California: Sage pub. Meşeci Giorgetti, F. (2016). Eğitim ritüelleri. İstanbul, Yeniinsan yayınevi. Niemi, H. (2021). Education reforms for equity and quality: An analysis from an educational ecosystem perspective with reference to finnish educational transformations. CEPS Journal. 11(2), 13-35. doi: 10.26529/cepsj.1100 Nieveen, N. M., van den Akker, J.J.H., & Voogt, J. M. (2023). Curriculum design. In International Encyclopedia of Education, 4th edition, Volume 7 pp. 198-205. https://doi.org/10.1016/B978-0-12-818630-5.03032-3 Ornstein, A. C., Pajak, E. F. & Ornstein, B. (2016). Çev.ed. Bümen, N.T. Eğitim Programlarında Güncel Sorunlar. Ankara: Pegem A yayıncılık. Pacheco, J.A. (2012). Curriculum studies: What is the field today? Journal of the American Association for the Advancement of Curriculum Studies, 8 http://www.uwstout.edu/soe/jaaacs/upload/v8_what_is_the_field_today.pdf Palmer, J. (2001). Eds. Fifty modern thinkers on education: From Piaget to the present day. Routledge. Pinar, W. (2004). What is curriculum theory? New Jersey: Lawrence Erlbaum A.P. Pinar, W., Reynolds, W. M, Slattery, P. & Taubman, P. (2008). Understanding curriculum. NewYork:Peter Lang. Posner, G. (1995). Analysing the Curriculum. US: McGraw-Hill, Inc. Rüzgar, E. (2020). Anka Kuşu veya Sisifos: Schwab’tan Sonra Eğitim Programları Alanı. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 53(3), 1153-1179. Rüzgar, M. E. & Bümen, N. T. (2022). Didaktik geleneği ve Türk eğitimine olası yansımaları: eğitim programları geleneği ile karşılaştırmalı bir çözümleme. e-Kafkas Journal of Educational Research, 9(3), 1213-1244. Saltan, B.U. ve Karataş, H. (2018). Özel ilkokul ve ortaokul bünyesinde bulunan program geliştirme servislerinin etkinliğinin incelenmesi: İstanbul örneği. YILDIZ Journal of Educational Research, 3(2), 14-43. Schiro, M.S. (2008). Curriculum Theory: Conflicting Visions and Enduring Concerns. CA: Sage Pub. Scott, D. (2007). Critical essays on major curriculum theorists. NY: Routledge. Short, E.C. & Waks, L.J. (2009). (Eds.) Leaders in Curriculum Studies: Inttelectual Self-Portraits. Rotterdam: Sense Publishers. Sinnema, C. (2016). The Ebb and Flow of Curricular Autonomy: Balance Between Local Freedom and National Prescription in Curricula. In Wise, D., Hayward, L. & Pandya, J. (2016). (Eds.) The SAGE Handbook of Curriculum, Pedagogy and Assessment. (pp. 965-983). Sage Pub., Ltd. Sönmez, V. (1994). Eğitim felsefesi. Ankara: Pegem Yayınları. Sönmez, V. (2008). Opposite curriculum. Eurasian Journal of Educational Research, 30. 99-115. Tahirslaj, A. (2021). Teacher responsibility over intended, taught, and tested curriculum, and its association with students’ science performance in PISA 2015 across Didaktik and curriculum countries. In Krogh, Qvortrup, E. & Graf, S.T. (Eds.) Didaktik and Curriculum in Ongoing Dialogue. (pp.222-233) DOI: 10.4324/9781003099390-12 TÜSİAD (Türk Sanayicileri ve İşadamları Derneği) tarafından yayınlanan eğitim raporları http://www.tusiad.org/tusiad_cms.nsf/mainpage?OpenForm adresinden indirilebilir. Tyler, R. W. (1949). Basic principles of curriculum and instruction. Chicago: University of Chicago Press. Uljens, M. & Ylimaki, R.M. (2017). Bridging educational leadership, curriculum theory and didaktik: Non-affirmative theory of education. (Eds.) Springer International Publishing. Varış, F. (1996). Eğitimde “program” geliştirme teori ve teknikler. Ankara: Alkım Yayıncılık. Yıldırım, A. (2010). Eleştirel pedagoji: Ivan Illich ve Paulo Freire’in eğitim anlayışı üzerine. Ankara: Anı yayıncılık. Young, M. (2014). Curriculum theory: What it is and why it is important? Cadernos de Pesquisa, 44, 151, 191-201. http://www.scielo.br/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0100-15742014000100010&lng=pt&nrm=iso&tlng=en Young, M. & Muller, J. (2010). Three educational scenarios for the future: lessons from the sociology of knowledge. European Journal of Education, 45, 1, Part I, 13-27.

Planlanan Öğrenme Aktiviteleri ve Metodları

Değerlendirme

Yarıyıl (Yıl) İçi Etkinlikleri Adet Değer
Soru-Yanıt 1 15
Rapor Sunma 1 20
Proje Hazırlama 1 35
Seminer 1 15
Bireysel Çalışma 1 15
Toplam 100
Yarıyıl (Yıl) Sonu Etkinlikleri Adet Değer
Final Sınavı 1 100
Toplam 100
Yarıyıl (Yıl) İçi Etkinlikleri 40
Yarıyıl (Yıl) Sonu Etkinlikleri 60

Staj Durumu

Yok

İş Yükü Hesaplaması

Etkinlikler Sayısı Süresi (saat) Toplam İş Yükü (saat)
Soru-Yanıt 14 3 42
Rapor Sunma 1 35 35
Proje Hazırlama 1 40 40
Seminer 2 25 50
Bireysel Çalışma 14 3 42
Toplam İş Yükü (saat) 209

Program ve Öğrenme Çıktıları İlişkisi

PÇ 1 PÇ 2 PÇ 3 PÇ 4 PÇ 5 PÇ 6 PÇ 7 PÇ 8 PÇ 9
ÖÇ 1 5 4 4 4 4 4
ÖÇ 2 5 4 5 4 4 4
ÖÇ 3 4 5 4 4 4
ÖÇ 4 5 4 4 4 4
ÖÇ 5 4 4 4 4
ÖÇ 6 5 4 5 5 5 4
ÖÇ 7 5 4 5 4 4 5
ÖÇ 8 5 5 5 5 4
ÖÇ 9 5 5 5 4 5 4 5 4
ÖÇ 10 4 5 5 5 5 5 5
ÖÇ 11 5 5 5 4 5 4 5 5
ÖÇ 12 5 5 5 5 5 5 5 5
* Katkı Düzeyi : 1 Çok düşük 2 Düşük 3 Orta 4 Yüksek 5 Çok yüksek