GERİ DÖN
Ders Öğretim Planı
| Dersin Kodu | Dersin Adı | Dersin Türü | Yıl | Yarıyıl | AKTS |
|---|---|---|---|---|---|
| 9401016132019 | Eğitimde Program Çalışmaları: Kuram ve Uygulama | Ders | 2 | 3 | 7,00 |
Dersin Seviyesi
Doktora
Dersin Sunulduğu Dil
Türkçe
Dersin Amacı
Bu dersin sonunda öğrenciler eğitim programları ve öğretim alanına etki eden felsefi, bilimsel, sanatsal, tarihi, sosyal, dinsel ve politik temelleri irdeleyebilecek, ulusal ve uluslararası eğitim programı anlayışlarını karşılaştırabilecek, alandaki son eğilim ve sorunları değerlendirebilecek, Türkiye’de eğitim programlarının gelişim ve durumunu çözümleyebileceklerdir.
Dersi Veren Öğretim Görevlisi/Görevlileri
Prof. Dr. Nilay Bümen
Öğrenme Çıktıları
| 1 | Eğitim programlarına etki eden felsefi, bilimsel, sanatsal, tarihi, sosyal, dinsel ve politik temelleri anlayabilme |
| 2 | Eğitim programlarına yön veren temel felsefi perspektifleri açıklayabilme |
| 3 | Program uzmanının çeşitli rollerini ve okul geliştirme sürecindeki yerini keşfedebilme |
| 4 | Program kuramları ve modelleri arasındaki farklılıkları açıklayabilme |
| 5 | Program çalışmaları alanına önemli etkileri olan teorisyenleri inceleyerek değerlendirebilme |
| 6 | Program çalışmaları alanındaki en temel sorun/ engelleri belirleyerek açıklayabilme |
| 7 | Program çalışmaları alanındaki son eğilim ve yönelimleri eleştirel bakış açısıyla irdeleyebilme |
| 8 | Eğitim programları ve öğretim alanındaki kavramlar için özgün tanımlar yapabilme |
| 9 | Türk eğitim sisteminin mevcut imajı bağlamında program alanının geçmişini değerlendirebilme |
| 10 | Program alanındaki güncel uygulamaları, ulusal ve uluslararası yayınları izlemeye istekli oluş |
| 11 | Mesleki kimlik olarak eğitim programı uzmanlığını savunabilme |
| 12 | Mesleki sorunları/ konuları tartışırken bilimsel yöntem ve bakış açısını ön planda tutmaya düşkünlük |
Öğretim Sistemi
Birinci Öğretim
Dersin Ön Koşulu Olan Dersler
Eğitim Programının Temelleri
Ders İçin Önerilen Diğer Hususlar
Yok
Dersin İçeriği
Eğitim programı kavramı ve tarihsel gelişimi Felsefenin eğitim programına etkileri Program geliştirme ile okul geliştirme ilişkisi Eğitim programı uzmanının değişen rolleri Program geliştirme süreci Eğitim programı alanındaki önderler Program kuramları ve modelleri Program çalışmaları alanındaki son eğilim ve yönelimler Türkiye’deki eğitim programı reformlarının analizi ve değerlendirilmesi
Haftalık Ayrıntılı Ders İçeriği
| Hafta | Konular (Teorik) | Öğretim Yöntem ve Teknikleri | Ön Hazırlık |
|---|---|---|---|
| 1 | Tanışma, dersin kural ve gereklerinin paylaşılması ve önerilerin alınması Eğitim programı kavramı ve tarihsel gelişimi | ||
| 2 | Tanışma, dersin kural ve gereklerinin paylaşılması ve önerilerin alınması Eğitim programı kavramı ve tarihsel gelişimi | ||
| 3 | Felsefenin eğitim programına etkileri | ||
| 4 | Felsefenin eğitim programına etkileri | ||
| 5 | Program geliştirme ile okul geliştirme ilişkisi Eğitim programı uzmanının değişen rolleri | ||
| 6 | Program tasarım ve geliştirme süreci | ||
| 7 | Eğitim programı alanının önderleri | ||
| 8 | Eğitim programı alanının önderleri | ||
| 9 | Program kuramları ve modelleri | ||
| 10 | Program çalışmaları alanında son eğilim ve yönelimler: Yenilenmiş taksonomi Eleştirel pedagoji Yeniden kavramsallaştırma hareketi ve sonrası Didaktik geleneği Program çalışmalarının geleceği (essays), güncel sorun ve tartışmalar | ||
| 11 | Program çalışmaları alanında son eğilim ve yönelimler: Yenilenmiş taksonomi Eleştirel pedagoji Yeniden kavramsallaştırma hareketi ve sonrası Didaktik geleneği Program çalışmalarının geleceği (essays), güncel sorun ve tartışmalar | ||
| 12 | Program çalışmaları alanında son eğilim ve yönelimler: Yenilenmiş taksonomi Eleştirel pedagoji Yeniden kavramsallaştırma hareketi ve sonrası Didaktik geleneği Program çalışmalarının geleceği (essays), güncel sorun ve tartışmalar | ||
| 13 | Program çalışmaları alanında son eğilim ve yönelimler: Yenilenmiş taksonomi Eleştirel pedagoji Yeniden kavramsallaştırma hareketi ve sonrası Didaktik geleneği Program çalışmalarının geleceği (essays), güncel sorun ve tartışmalar | ||
| 14 | Türkiye’de program güncellemelerinin analizi | ||
| 15 | Genel Değerlendirme |
Ders Kitabı / Malzemesi / Önerilen Kaynaklar
Akpınar, B. & Aydın, K. (2009). Eğitim programlarının tarihi gelişimi. Çağdaş Eğitim, 34(364), 4-10. Aktan, S. and Serpil, H. (2018). Didactic in Continental European pedagogy: An analysis of its origins and problems. International Journal of Curriculum and Instructional Studies. 8(1), 111-134. Anderson, L. W., Krathwohl, D., (Eds). Airasian, P.W., Cruikshank, K.A., Mayer, R.E., Pintrich, P.R., Raths, J., Wittrock, M.C. (2001). A Taxonomy for learning, teaching, and assessing: A revision of Bloom’s taxonomy of educational objectives. N.Y: Addison Wesley Longman, Inc. Apple, M. (2006). Eğitim ve iktidar. İstanbul: Kalkedon Yayınları. Apple, M. W. (2018) Critical curriculum studies and the concrete problems of curriculum policy and practice, Journal of Curriculum Studies, 50(6), 685-690. Ayhan, S. (2009). Paulo Freire: Yaşamı, eğitim felsefesi ve uygulaması üzerine. Yıldız, A. ve Uysal, M. (editör). Yetişkin eğitimi. İstanbul: Kalkedon Yayınları. Bümen, N. (2006a). Program geliştirmede bir dönüm noktası: Yenilenmiş Bloom taksonomisi. Eğitim ve Bilim. 31(142), 3-14. Bümen, N. (2006b). Üç büyük ildeki özel okullarda program geliştirme servislerinin etkililiği ve karşılaşılan problemler. Kuramdan Uygulamaya Eğitim Bilimleri. 6(3), 615-667. Bümen, N. T. ve Aktan, S. (2014). Yeniden kavramsallaştırma akımı ışığında Türkiye’de eğitim programları ve öğretim alanı üzerine özeleştirel bir çözümleme. Kastamonu Eğitim Dergisi. 22(3), 1123-1144. Connelly, F. M. (2008). The SAGE handbook of curriculum and instruction. Thousand Oaks, CA: Sage. Çınar, İ. (2015). Türk eğitim politikasında Batı etkisi. Eğitişim Dergisi. 12(45), http://www.egitisim.gen.tr/tr/index.php/arsiv/sayi-41-50/sayi-45-ocak-2015/452-turk-egitim-politikasinda-bati-etkisi adresinden elde edilmiştir. Deng, Z. (2018). Contemporary curriculum theorizing: Crisis and resolution, Journal of Curriculum Studies, 50(6), 691-710. Eisner, E. (2000). Those who ignore the past . . . : 12 `easy’ lessons for the next millennium. Journal of Curriculum Studies. 32, 2, 343-357. Eleştirel pedagoji: http://www.elestirelpedagoji.com/ ve http://www.alternatifegitimdernegi.org.tr/ ERG (Eğitim Reformu Girişimi) Eğitim ile ilgili raporları http://www.erg.sabanciuniv.edu/ adresinden indirilebilir. Ergün, M. (2009). Eğitim felsefesi. Ankara: PegemA yayıncılık. Ertürk, S. (1979). Eğitimde “program” geliştirme. Ankara: Meteksan Yayınevi. Ertürk, S. (1998). Türkiye'de eğitim felsefesi sorunu, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(11), 11-16. Flinders, D.J. & Thornton, S.J. (1997). (Eds).The curriculum studies reader. New York: Routledge. Friesen, N. (2018). Continuing the dialogue: curriculum, Didaktik and theories of knowledge, Journal of Curriculum Studies, 50(6), 724-732. Giroux, H. A., Apple, M., McLaren, P., Freire, P. & Harvey, D. (2009). Eleştirel Pedagoji Söyleşileri. İstanbul: Kalkedon Yayınları. Gözütok, D., Bıkmaz, F., Mızıkacı, F., Alkın Şahin, S., Ulubey, Ö., Koçer, E., Türe, E. ve Akçatepe, A.E. (2013). Cumhuriyet’in İlanından 2013’e Öğretim Programlarının Analizi: Hayat Bilgisi Örneği. Ankara: Yargı yayınevi. Hesapçıoğlu, M. (2009). Türkiye’de cumhuriyet döneminde eğitim politikası ve felsefesi. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 29, 121-138. Hewitt, T. W. (2006). Understanding and shaping curriculum: What we teach and why. California: Sage. Kağıtçıbaşı, Ç. (2014). Gençlerin potansiyeli ve din eğitimi: İmam-hatipler ve din dersleri. http://bilimakademisi.org/wp-content/uploads/2014/04/Bilim_Akademisi_yazi_final_rev1.pdf Korkmaz, F. (2016). Yeniden kavramsallaştırmacılık akımı bağlamında 6.sınıf sosyal bilgiler dersi öğretim programının politik bir metin olarak incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi. Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi. Kriedel, C. (2010). Encyclopedia of curriculum studies. Vol. 1-2. (Ed.) California: Sage Publications. Malewski, E. (2010). Post - Reconceptualization. In Kridel, C. (Ed.) Encyclopedia of Curriculum Studies. Vol. 2. 669-671. Thousands Oaks, California: Sage pub. Ornstein, A. C., Pajak, E. F. & Ornstein, B. (2016). Çev.ed. Bümen, N.T. Eğitim Programlarında Güncel Sorunlar. Ankara: Pegem A yayıncılık. Pacheco, J.A. (2012). Curriculum studies: What is the field today? Journal of the American Association for the Advancement of Curriculum Studies, 8 http://www.uwstout.edu/soe/jaaacs/upload/v8_what_is_the_field_today.pdf Palmer, J. (2001). Eds. Fifty modern thinkers on education: From Piaget to the present day. Routledge. Pinar, W. (2004). What is curriculum theory? New Jersey: Lawrence Erlbaum A.P. Pinar, W., Reynolds, W. M, Slattery, P. & Taubman, P. (2008). Understanding curriculum. NewYork:Peter Lang. Posner, G. (1995). Analysing the Curriculum. US: McGraw-Hill, Inc. Saltan, B.U. ve Karataş, H. (2018). Özel ilkokul ve ortaokul bünyesinde bulunan program geliştirme servislerinin etkinliğinin incelenmesi: İstanbul örneği. YILDIZ Journal of Educational Research, 3(2), 14-43. Schiro, M.S. (2008). Curriculum Theory: Conflicting Visions and Enduring Concerns. CA: Sage Pub. Scott, D. (2007). Critical essays on major curriculum theorists. NY: Routledge. Short, E.C. & Waks, L.J. (2009). (Eds.) Leaders in Curriculum Studies: Inttelectual Self-Portraits. Rotterdam: Sense Publishers. Sönmez, V. (1994). Eğitim felsefesi. Ankara: Pegem Yayınları. Sönmez, V. (2008). Opposite curriculum. Eurasian Journal of Educational Research, 30. 99-115. Uljens, M. & Ylimaki, R.M. (2017). Bridging educational leadership, curriculum theory and didaktik: Non-affirmative theory of education. (Eds.) Springer International Publishing. TÜSİAD (Türk Sanayicileri ve İşadamları Derneği) tarafından yayınlanan eğitim raporları http://www.tusiad.org/tusiad_cms.nsf/mainpage?OpenForm adresinden indirilebilir. Tyler, R. W. (1949). Basic principles of curriculum and instruction. Chicago: University of Chicago Press. Varış, F. (1996). Eğitimde “program” geliştirme teori ve teknikler. Ankara: Alkım Yayıncılık. Yaşar, Ş. (2014). Eğitimde program geliştirmeyi etkileyen sosyo-kültürel etmenler. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 3, 6, 1-7. Yıldırım, A. (2010). Eleştirel pedagoji: Ivan Illich ve Paulo Freire’in eğitim anlayışı üzerine. Ankara: Anı yayıncılık. Young, M. (2014). Curriculum theory: What it is and why it is important? Cadernos de Pesquisa, 44, 151, 191-201. http://www.scielo.br/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0100-15742014000100010&lng=pt&nrm=iso&tlng=en Young, M. & Muller, J. (2010). Three educational scenarios for the future: lessons from the sociology of knowledge. European Journal of Education, 45, 1, Part I, 13-27.
Planlanan Öğrenme Aktiviteleri ve Metodları
Etkinlikler ayrıntılı olarak "Değerlendirme" ve "İş Yükü Hesaplaması" bölümlerinde verilmiştir.
Değerlendirme
| Yarıyıl (Yıl) İçi Etkinlikleri | Adet | Değer |
|---|---|---|
| Soru-Yanıt | 1 | 15 |
| Rapor Sunma | 1 | 20 |
| Proje Hazırlama | 1 | 35 |
| Seminer | 1 | 15 |
| Bireysel Çalışma | 1 | 15 |
| Toplam | 100 | |
| Yarıyıl (Yıl) Sonu Etkinlikleri | Adet | Değer |
| Final Sınavı | 1 | 100 |
| Toplam | 100 | |
| Yarıyıl (Yıl) İçi Etkinlikleri | 40 | |
| Yarıyıl (Yıl) Sonu Etkinlikleri | 60 | |
Staj Durumu
Yok
İş Yükü Hesaplaması
| Etkinlikler | Sayısı | Süresi (saat) | Toplam İş Yükü (saat) |
|---|---|---|---|
| Soru-Yanıt | 14 | 3 | 42 |
| Rapor Sunma | 2 | 30 | 60 |
| Proje Hazırlama | 1 | 50 | 50 |
| Seminer | 1 | 40 | 40 |
| Bireysel Çalışma | 1 | 20 | 20 |
| Toplam İş Yükü (saat) | 212 | ||
Program ve Öğrenme Çıktıları İlişkisi
| PÇ 1 | PÇ 2 | PÇ 3 | PÇ 4 | PÇ 5 | PÇ 6 | PÇ 7 | PÇ 8 | PÇ 9 | |
| ÖÇ 1 | 5 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | ||
| ÖÇ 2 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | ||
| ÖÇ 3 | 5 | 4 | 4 | 4 | 4 | ||||
| ÖÇ 4 | 5 | 4 | 4 | 4 | 5 | 4 | |||
| ÖÇ 5 | 5 | 4 | 4 | 5 | 4 | ||||
| ÖÇ 6 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | ||||
| ÖÇ 7 | 4 | 5 | 4 | 4 | 4 | ||||
| ÖÇ 8 | 5 | 4 | 5 | 5 | 4 | 4 | 4 | ||
| ÖÇ 9 | 4 | 4 | 5 | 5 | 4 | 5 | 4 | 4 | |
| ÖÇ 10 | 5 | 5 | 4 | 5 | 4 | 5 | 4 | 4 | 4 |
| ÖÇ 11 | 4 | 5 | 5 | 5 | 4 | 5 | 5 | 4 | 4 |
| ÖÇ 12 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 |
* Katkı Düzeyi : 1 Çok düşük 2 Düşük 3 Orta 4 Yüksek 5 Çok yüksek